Lieve gemeente
Als gezin mogen wij terugkijken op een hele mooie
zomervakantie. Wij hebben met elkaar prachtige dagen beleefd
op een camping aan het Gardameer.
Ik hoor u denken: Gardameer? Camping? Hierover was er toch
iets in het nieuws? Het is waar, het noorden van Italië werd
geteisterd door heftig onweer. Dat gebeurt elk jaar
in de zomer, maar dit jaar was het bijzonder heftig, vooral omdat
er hagelstenen van de hemel vielen, die qua grootte ergens
tussen een tennisbal en een mango in zaten. Met enorme schade
en vele verstoorde vakanties tot gevolg. Wij zaten ook onder dat
onweer, ik denk dat ik in mijn leven nog nauwelijks zo veel
bliksem in zo korte tijd heb gezien. Gelukkig bleven wij echter
gespaard van die hele grote hagel en konden wij de vakantie
voortzetten zoals gepland.
Helaas is het deze zomer op meerdere plekken misgegaan in
Europa met het weer. Overstromingen in Slovenië, Noorwegen
en Zweden, en natuurlijk de enorme hittegolven in het zuiden van
Europa. Een zomer van extremen.
Het is indrukwekkend om naar natuurgeweld, en dan zeker naar
een onweer te kijken. Tenminste als je ergens veilig binnen zit.
Maar je kunt je dan voorstellen dat mensen vroeger
gebeurtenissen in de natuur gelijk stelden met dingen die de
Goden deden. In een storm van bliksem en donder is het
makkelijk voor te stellen dat er iemand heel kwaad is, en dat
degene met bliksems smijt om een boodschap te vertellen.
Bij de profeet Hosea kunnen we ook iets lezen over een
verbinding tussen een natuurverschijnsel en God, al is de toon
daar geheel anders: Even zeker als de dageraad zal hij komen,
Hij komt naar ons als de milde regen, als de lenteregen die de
aarde drenkt.
Niet met geweld komt God naar ons toe maar om ons te voeden.
En hij komt elke dag weer, met de dageraad.
Een troostvolle gedachte, zeker ook in de onrustige tijden waarin
wij leven.
ds. Pascal Handschin
Reacties plaatsen is niet mogelijk.