Lieve gemeente,
Het is binnenkort weer Pinksteren. Nog een hoogfeest, ze volgen elkaar in rap tempo op. Ik weet niet of u voor uzelf soms bezig bent om een rangschikking te maken tussen die hoogfeesten. Laten we de drie grootste nemen: Kerst, Pasen en Pinksteren. Welk feest is het belangrijkst voor u? Voor het geloof of voor wat zij theologisch betekenen? En dan voor de persoonlijke belevenis? Welke tradities en gebruiken gevierd worden rond die feesten. En dan is er puur het persoonlijke gevoel dat een voorkeur laat zien, los van alle theologie en belijdenis. Ik weet het niet, het zou zomaar kunnen dat er plotseling drie verschillende rangschikkingen uit komen als wij uit verschillende hoeken naar die feestdagen kijken.
In het genoemde rijtje van feesten is Pinksteren voor mij persoonlijk vaak een beetje de vreemde eend in de bijt. Ik heb er minder persoonlijke gevoelens, we deden er minder samen met familie dan met Pasen of Kerst. Er waren geen chocola en geen cadeautjes. Wat wel is gebleven is de herinnering aan het lange weekend dat we vaak met de jeugdgroep van de kerk ergens op een weiland in een tent hebben doorgebracht.
Komt Pinksteren daarom voor mij achterin staan in het rijtje? Al lang niet meer. Wat ik nu met Pinksteren is vooral dat het om gaat dat er nieuwe beweging komt in de volgelingen van Jezus. Alle verwarring is voorbij, het is nu duidelijk geworden wat de opdracht van Jezus is geweest.
We gaan aan de slag. Na Pinksteren is er een lange periode in het kerkelijk jaar waar geen hoogfeesten zijn. We zullen de cirkel van herdenken weer oppakken in de adventstijd. Maar tot dan gaan we aan de slag en zijn we kerk.
Dit jaar meer dan ooit is het fantastisch om Pinksteren te vieren en het verhaal van de uitstorting van de Geest te lezen. Er komt beweging in de zaak, we vatten nieuwe moed.
Samen verder, gedragen door de Geest.
Mooi feest – Pinksteren!
Pascal Handschin
Reacties plaatsen is niet mogelijk.