Door John de Pagter
We hebben genoten van de fijne schoolvakantie weken. Gelijk de eerste week kregen we bezoek van Katka haar ouders uit Tsjechië.
We hadden elkaar al 7 maanden niet gezien vanwege de corona. Iedereen stond dus te popelen om elkaar weer te zien, inclusief het pleegkind (3 jaar) wat al een jaar lang bij Katka haar ouders in de tijdelijke pleegzorg zit kon zijn geluk niet op om hier in Ritthem te zijn.
Ook het hondje was weer meegekomen en rende voortdurend en enthousiast heen en weer de tuin in. Zo hebben we weer eens fort Rammekens bezocht, iets waar we de ouders van Katka nog nooit eerder naar toe hebben genomen. Het is beslist de moeite waard, om ook met kinderen, dit oude fort te bezoeken.
De twee weken vlogen voorbij en wij zouden met ons gezin ook mee terug rijden om onze vakantie verder in Tsjechië te vervolgen. Dus gingen we met twee auto’s richting Tsjechië, alleen het pleegkind wilde hier niet meer weg.
1100 km verder, gingen we voor het eerst de kleinste telg uit de familie bewonderen. Het eerste kind van Katka haar broer wat op 5 april dit jaar was geboren. Daarna door het mooie Tsjechië gereisd van zuid naar noord met het pleegkind en Katka haar moeder (vader moest alweer aan het werk). Veel attracties voor kinderen bezocht, steeds vanuit een leuk hotel in het noorden. De tweede week zaten we weer in huis bij Katka haar ouders in het zuiden van Tsjechië, waarvan we onze dagelijkse uitstapjes planden.
Na twee weken kwam, zoals altijd weer, het onvermijdelijke maar moeilijke afscheid. Na een maand met elkaar te hebben opgetrokken was het lastig om weer uit elkaar te moeten gaan. Toch bemoedigd weer de terugweg gereden omdat we weten dat er mensen zijn die bidden om een behouden terugkomst.
Reacties plaatsen is niet mogelijk.