Beste gemeenteleden
Voor de komende weken is het motto voor ons: Kerk zijn op afstand. Dat is een zin die zichzelf tegenspreekt. Want kerk gebeurt in gemeenschap, in het gemeenschappelijke zingen en bidden. In het luisteren naar de verkondiging en in het delen van de gaven. En kerk gebeurt zeker ook in de onderlinge contacten, in het Pastoraat dat wij elkaar verlenen.
Voor mij als predikant is het zeer moeilijk om op deze manier werkzaam te zijn. Erediensten te vieren zonder publiek maar ook om thuis te zitten achter mijn computer en niet naar buiten te kunnen om mensen op te zoeken. Mensen in onze gemeenten, maar ook de zeelieden op de schepen. En toch is het beter om het zekere voor het onzekere te nemen in deze tijd.
Afstand houden van elkaar. Voor velen in onze gemeenten is dat een verslechtering van de situatie waarin zij leven. Er zijn al weinig sociale contacten meer en de kerk was er een zeer welkome uitzondering in de dagelijkse gang van zaken. Een uitstekende manier om onder de mensen te komen. Het doet de kerkenraad en mij pijn om u juist in deze tijd ook deze gelegenheden voor sociale ontmoetingen en contacten te ontzeggen omdat wij kerkdiensten en bijeenkomsten af moeten gelasten.
Hoe moeten wij verder? Wat het Pastoraat betreft wil ik een oproep op u doen. Als u zin heeft in een gesprek, als u iets kwijt wilt, als u over het geloof of de situatie waarin wij leven wilt praten, neem gerust contact met mij op. Ik zit thuis en zal de telefoon oppakken. U valt mij niet lastig, ik ben er voor u. Voor een praatje, voor een luisterend oor. Als er een spoedgeval is zoals bijvoorbeeld een verslechtering van de gezondheid, neem contact op en wij kunnen kijken op welke manier ik toch langs kan komen.
Wij moeten er met zijn allen het beste van maken. Wij zullen met elkaar verbonden blijven in gebed en onze zorg en aandacht voor elkaar.
Gods zegen en alle goeds,
Pascal Handschin
Reacties plaatsen is niet mogelijk.